Ka-Pri-Pa Pa-Pri-Ka

Een kookwekker wordt gezet. Wetzer en Berends zitten achter een tafel en gaan aan de slag. Hun handen trillen zichtbaar, en naarmate het harde getik van de kookwekker genadeloos doorgaat, merk ik dat mijn handen ook beginnen te trillen. De geur van van oplosmiddel prikt een beetje in mijn neus. Naast me staat een vrouw die hoorbaar sneller begint te ademen in de tien minuten die de performance duurt. Tegen het eind hangt haar mond open. Twee jonge kinderen van een jaar of acht blijven de hele tijd geconcentreerd kijken, terwijl de spanning langzaam oploopt. De hele ruimte slaakt een zucht van opluchting als het grote licht weer aangaat. Iedereen lijkt blij dat de klus geklaard is en de aanwezigen drommen naar de tafel waar Wetzer en Berends inmiddels naast staan.

Waar gaat het eigenlijk over? „Je had er bij moeten zijn” is eigenlijk het enige zinnige wat je kunt zeggen over performances. De essentie van performances zit hem in de aanwezigheid en het bestaan in het moment. Maar vluchtigheid betekent niet dat er geen diepgang is, of geen langdurig effect. Zonder de essentie van de performance weg te geven, kan ik zeggen dat er paprika’s zijn. Maar dat het vooral gaat over tijd, essentie van de dingen, creatie, taken en opgaven, en onze verhouding tot voedsel. Ogenschijnlijke onschuld vermengt zich met beangstigende techniek op een manier die grappig lijkt, maar dat wat mij betreft helemaal niet is.

Terwijl ik dit schrijf hoor ik op de radio dat grote winkelketens brood verkopen waar af en toe asbest in zit. Hoe actueel kun je zijn? 

 

Gezien op zaterdag 4 januari 2014 in Galerie Nasty Alice. 

http://www.galerienastyalice.nl/home

http://studiohuidenhaar.blogspot.nl