28/05/2014

My Stealthy Freedom

Sinds een paar weken staan er op mijn tijdlijn op Facebook regelmatig foto’s van vrouwen die ik niet ken. Het lijken vakantiekiekjes: gemaakt op het strand, bij bezienswaardigheden, in parken. Heel af en toe een foto in de stad. Oudere vrouwen, jonge vrouwen, maar zonder uitzondering moderne vrouwen die mijn vriendin of collega zouden kunnen zijn. Soms kijken ze me aan, vaker zijn de foto’s op de rug genomen of hangt er een lok haar voor het gezicht. 

Ik kijk er met verbazing naar, want dit zijn wezenlijk gevaarlijke beelden. De vrouwen die zich zonder hoofddoek laten fotograferen of selfies maken, riskeren gevangenisstraf en stokslagen voor het breken van een wet in Iran die vrouwen verplicht een sluier te dragen. Bij een enorm saai filmpje van een vrouw die een paar minuten door een winkelstraat loopt, lees ik hoe dit je leven wagen is in Iran. Ongelofelijk. Af en toe lees ik de commentaren. Lezers betuigen steun vanuit de hele wereld. Solidarity from Canada, support from Brazil, love from Israel, Romania, Italy. 

De foto’s van de vrouwen zijn me op een bepaalde manier vertrouwd. Waren ze genomen hier in Europa zou ik geen extra seconde kijken. Maar met de Iranese context in mijn hoofd zoek ik in de foto’s naar signalen, symboliek. Zie ik angst of moed schitteren in die ooghoek? Dreigt er gevaar van die mannen daar op de bank in de metro? Ik krijg geen antwoorden, kan het niet goed zien. Die onzichtbaarheid van gevaar, dreiging en onderdrukking vind ik verontrustend. Hoe herken ik het dan in mijn eigen omgeving? Hoe ziet misogynie er eigenlijk uit? Waar moet ik op letten? Ik blijf geïntrigeerd naar de foto’s kijken.

Love and support from Eindhoven, Holland. 

 

De facebooksite is een initiatief van journaliste Masih Alinejad en heeft inmiddels meer dan 380.000 likes. Zoek op facebook naar My stealthy freedom of op twitter naar #my stealthy freedom .